Fotografie pochodzą z albumu przekazanego Muzeum Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego przez p. Leszka Hawryszczaka.
Album przekazany przez p. Leszka Hawryszczaka stanowi dokumentację udziału miasta Włodawa w Wojewódzkich Konkursach Czystości, Porządku i Estetyki na przełomie lat 50 i 60-tych ubiegłego wieku.
Miejska Rada Narodowa na podstawie uchwały z 2 czerwca 1959 zgłosiła udział miasta w pierwszym takim konkursie przeprowadzanym dla miast województwa lubelskiego. Organizatorem konkursu było Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie. Odbył się on na przelomie lat 1959/60. Do konkursu zgłaszano inicjatywy podjęte przez miasto w latach wcześniejszych.
Jak podaje informacja zawarta w albumie w kwietniu 1958 r. Miejska Rada Narodowa podjęła uchwałę nr 13/58 w sprawie 3-letniego Planu Odbudowy Miasta Włodawa na lata 1958-1960. Zakładano odbudowę zniszczonych budynków w śródmieściu, uporządkowanie ulic, rozbudowę zieleńców, modernizację: urządzeń komunalnych, detalicznej sieci handlowej i zakładów przetwórstwa spożywczego, ułożenie asfaltu, rozbudowę sieci oświetlenia ulicznego. w rozwój gospodarczy miasta wpisywano także budowę Ośrodka Turystycznego nad Jez. Białym w Okunince, budowę kaflarni przez PZGS, przyjęcie w administrację Prezydium MRN młyna i betoniarni, rozbudowę Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, założenie ogródków działkowych i ogrodnictwa miejskiego. Odbudowa miasta miała opierać się na inicjatywie zakładów pracy i pracy społecznej mieszkańców miasta. Cel główny to odbudowa miasta ze zniszczeń wojennych.
W roku 1958 rozbudowano ZGKiM. Odbudowano budynek mieszkalny przy ul. Rynek 3, przebudowano nawierzchnię ulic: Dzierżyńskiego (dzisiejsza Sejmowa), Rynek-Północ, Trębackiej, cz. Al. Wyzwolenia (dzisiejsza Al. Piłsudskiego) i Klasztornej. Odnowiono elewacje budynków w Rynku, założono pierwsze uliczne kosze na śmieci i ustawiono ławki. Dokonano kapitalnego remontu łaźni miejskiej i hotelu. Rozpoczęto rozbudowę Powiatowego Domu Kultury (budynek dzisiejszego WDK), budowę Ośrodka Zdrowia, dwóch bloków mieszkalnych. Powołano Komitety Domowe i Blokowe. W czynie społecznym wzniesiono muszlę koncertową. Wartość wszystkich wykonanych w czynie społecznym prac przy rozbudowie zieleni, przebudowie ulic i uporządkowaniu posesji szacowano na 387331,00 ówczesnych złotych. W efekcie stwierdzono, że miasto zaczęło się dźwigać z upadku i rozwijać gospodarczo.
Druga edycja Konkursu Czystości, Porządku i Estetyki Miast woj. lubelskiego została przeprowadzona na przełomie lat 1960/61. Podobnie jak poprzednio Prezydium MRN zgłosiło miasto do udziału w konkursie. Uczestnikami z miasta były 64 sklepy i kioski, 17 Komitetów Domowych, 3 szkoły, 11 instytucji i 24 prywatne posesje.
Autor albumu (niestety anonimowy) do największych sukcesów zalicza:
- Dalszą modernizację sieci handlowej;
- Rozpoczęcie budowy Ośrodka Turystyczno-Wypoczynkowego nad Jez. Białym w Okunince bez pomocy finansowej państwa. Wartość prac wykonanych w czynie społecznym tylko przy budowie drogi dojazdowej do jeziora wyniosła ok.miliona złotych;
- Przebudowę nawierzchni i ułożenie asfaltu na ulicach: Wyzwolenia i Rynek. Wybudowanie twardej nawierzchni na ul. Wiejskiej, ułożenie chodnika na ul. Mieszczańskiej i Słowackiego;
- Budowę w czynie społecznym bulwaru spacerowego nad Włodawką i zieleńców przy ul. Trębackiej i Dzierżyńskiego;
- Na 46 budynkach odnowiono elewacje. Wyburzono 27 komórek i drewnianych ubikacji, a postawiono na ich miejsce murowane;
- W śródmieściu założono 30 lamp "świetlówek";
- Postawiono 20 koszy ulicznych i 60 ławek na 7 zieleńcach;
- Na ulicach i placach miasta wysadzono 2500 szt. drzew i 11400 szt. krzewów;
- PZGS wybudował kaflarnię, w której zatrudniono 40 parcowników;
- Miasto zdobyło III nagrodę w drugiej edycji konkursu.
O trzeciej edycji konkursu autor albumu informuje bardzo lakonicznie chociaż miasto zdobyło I nagrodę w kwocie 400000,00 zł. Rozwój gospodarczy miasta poszedł w kierunku rozwoju uslug i turystyki. Ośrodek Turystyczny nad Jez. Białym wg autora albumu należał do największych w woj. lubelskim. Miasto odwiedzały tysiące turystów stwarzając tym samym możliwość zatrudnienia kobiet w handlu i usługach.
