Kompleks synagogalny

Synagoga : / 1764-1774 / jej budowa przypadła na lata gwałtownego rozwoju miasta. Jest jednym z najcenniejszych zabytków sakralnej architektury żydowskiej w Polsce. Reprezentuje typ tzw. "dziewięciopolowy" wykształcony na początku XVII wieku i trwający w żydowskim budownictwie synagogalnym do połowy XIX wieku. Ukształtowanie synagogi w obecnej postaci łączone jest z Izaakiem Lurią inicjatorem zmian rytuału liturgicznego. Synagoga składa się z sali modlitw, do której przylegają parterowe babińce osłonięte attyką dekorowaną kulistymi sterczynami. Zachowały się nieliczne już w Polsce zasadnicze elementy wyposażenia wnętrza. Drugim budynkiem włodawskiego kompleksu synagogalnego jest mała bóżnica pochodząca z przełomu XVIII i XIX wieku, budowana w stylu klasycystycznym. Zachowały się w niej fragmenty polichromii ściennych oraz częściowo szafa ołtarzowa. W chwili obecnej obiekt znajduje się w fazie renowacji. Trzecim obiektem jest budynek bet ha midraszu wzniesiony w 1928 roku. Po remoncie kapitalnym został częściowo przebudowany wewnątrz i zaadaptowany do celów administracyjno-wystawienniczych.

Cerkiew wzniesiona w latach 1840-42 z fundacji Augusta Zamoyskiego jako świątynia greko-katolicka, zamieniona następnie na cerkiew prawosławną. Cerkiew założona jest na planie krzyża z trzema apsydami od strony ołtarzowej. Wnętrze pokryte jest klasycystyczną polichromią.

Kościół parafialny p.w. św. Ludwika wzniesiony w latach 1739-80 wg projektu architekta Pawła Fontany. Późnobarokowy typu centralno-wydłużonego na rzucie ośmioboku z dwiema kwadratowymi wieżami od frontu. Nawa zbliżona jest kształtem do elipsy i otoczona szeregiem kaplic. Polichromia późnobarokowa wykonana techniką freskową przez malarzy paulińskich Wojciecha i Antoniego Dobrzanieckich i Gabriela Sławińskiego. We wnętrzu rzeźby rokokowe pochodzące z warsztatów rzeźbiarzy lwowskich: Maciejka Polejowskiego i Michała Filewicza. Obok kościoła klasztor projektu architekta Józefa Pioli wzniesiony przez paulinów w początkach XVIII wieku oraz kuchnia klasztorna.

Poprzednia stronaNastępna strona